UHF PL259 coaxiale banaanstekkers en chassisdelen met hun onduidelijke (50 - 75 Ω) karakteristieke impedantie zijn niet zo geschikt voor VHF en UHF als bij voorbeeld BNC en N connectors. Toch worden zij door velen gebruikt omdat fabrikanten hun ham apparatuur ermee uitrusten.

Hier wordt veel met BNC gewerkt en dan heeft men verloop pluggen nodig. Om dergelijke connectors te vermijden en aanpassingen te verbeteren gebruik ik een 70 cm "antenne tuner" als koppelstuk, bij voorbeeld tussen twee coaxkabels.

De afgestemde (fig») kringen compenseren de nadelige elektrische eigenschappen van genoemde pluggen of koppelstukken. Als men twee kabels aan elkaar wil koppelen, kan met voordeel de ATU als verbindingsstuk gebruikt worden. Bovendien is het systeem af te regelen op SWR = 1 en het belang van een lage SWR wordt vaak onderschat. Op 70 cm had mijn coaxkabel naar de antenne aan de bandgrenzen een SWR = 2. Toen de tuner aangebracht was tussen zender en kabel, werd het koelblok aan de achterkant van de set niet meer zo warm!

Voor de "spoelen" neemt men een 11 cm lange draad dat in een haarpin model gebogen wordt. Er werden 10 pF keramische buistrimmers gemonteerd omdat het zendvermogen maar 25 W is. Bij meer output kan men beter luchttrimmers of kleine varicaps toepassen.

Het kastje is een model van TEKO, 7 × 3,5 × 4 cm ( l × b × h).

De schakeling kan ook dienen om een 50 Ω coaxkabel aan te passen op een 75 Ω type dat minder verliezen heeft, een aspect dat niet altijd bekend is. Het een en ander is uitgevoerd met hoogwaardige 75 Ω kabel omdat de afstand van de shack tot de antenne nogal groot is.